Hoe leef jij je leven?

Balanceren tussen structuur en vrijheid

door Diane Govers

Woensdagavond stond ik te strijken. Soms doe ik dat bij de televisie, gewoon voor de gezelligheid. Of voor de afleiding, bijvoorbeeld als ik er niet zo’n zin in heb, maar als het toch moet gebeuren. Toch vind ik het ook heerlijk om te strijken in de stilte; dan wordt het meer meditatief en ben ik meer bij mezelf en mijn gedachten.

Woensdagavond gingen mijn gedachten naar de dingen die moeten gebeuren en die steeds terugkomen, zoals strijken. En zo kwam ik bij hoe ik gewend ben om die klusjes in-en-om het huis te doen. Of hoe ik omga met werk en vrije tijd; of met afspraken. En ik zag het verschil tussen hoe ik dat voorheen deed en hoe ik dat tegenwoordig steeds vaker doe. Voorheen leefde ik vooral vanuit mijn agenda, volgens een bepaalde planning. Ik zette alles op een rijtje: alles wat er moest gebeuren, alles wat ik graag wilde doen, alle afspraken. Zelfs mijn vrije tijd werd volgens planning ingevuld. 

Terwijl ik dit zit te schrijven, komt er een vreemd gevoel over me. Van de ene kant moet ik er een beetje om lachen, om mijn eigen gedrag. Van de andere kant geloof ik het bijna niet en krijg ik er vraagtekens bij. Deed ik dat werkelijk zo? Een beetje bizar vind ik het wel, nu ik dit besef. Blijkbaar hielp het me toen; was het een soort houvast voor me. Toch sta ik daar nu anders in en besef ik dat die ‘houvast’ me ook vasthield in een patroon. En dat dat patroon me strak hield in de planning van alles wat er moest gebeuren. Ja ‘moest’, want door mijn strakke planning en mijn volle agenda voelde het elke dag en elke week weer als een opgave om alles ook daadwerkelijk gedaan te krijgen. 

Natuurlijk is het belangrijk om je kleren te wassen, om boodschappen te doen, om je huis op orde te houden, om te koken en op te ruimen. Natuurlijk is het fijn als de tuin onderhouden wordt en de kliko’s geleegd worden. Maar ik heb ontdekt dat er twee manieren zijn waarop deze klusjes gedaan kunnen worden. Ik kan ze ervaren als klusjes die móeten gebeuren. Maar ik kan er ook voor kiezen om dit soort dingen te ervaren als goed zorgen voor mezelf en mijn omgeving. En dat geeft me meteen een veel fijner gevoel. Het geeft me een verbinding met de wereld om me heen en dat is fijn. Natuurlijk doe ik nog steeds al die dingen die er nou eenmaal bijhoren in het leven. Het verschil met voorheen is dat ik ze nu doe ‘in het moment’. Bijvoorbeeld  als ik voel dat ik het fijn vind dat de wc weer lekker fris is, dan poets ik er even doorheen. Dan is het meteen geregeld èn het geeft me een voldaan gevoel. Daar geniet ik van. 

---

Welke keuze maak jij? De houvast van een planning? Of de spontaniteit van het leven? Leef jij je agenda? Of leef je je leven zoals het komt? Ik leef tegenwoordig steeds meer in het moment en dat bevalt me heel goed. Door te vóelen wat ik graag wil doen - in plaats van te bedénken wat ik moet doen - ben ik in verbinding met mezelf en van daaruit met mijn omgeving. Dan kosten klusjes me veel minder energie en geven ze me veel meer voldoening. En daar geniet ik van! 

De balans vinden

Met kinderen opvoeden werkt het eigenlijk net zo. In een aantal gevallen helpen regels en afspraken om structuur in huis aan te brengen. Maar soms verzand je in de regels en vergeet je om in het moment ook naar je gevoel en naar je kind te blijven luisteren. Dan kom je juist vast te zitten in patronen. Op zo’n moment is het makkelijk om weg te zakken in mopperen en negatief denken over je kind. Om een moppermoeder te worden. Er hoeft dan weinig te gebeuren om ervoor te zorgen dat je weer aan het mopperen slaat. Neem dan even wat meer tijd voor jezelf en besef dat je dat mopperen ook weer kunt omzetten. Je hebt altijd keus. Neem de tijd om even naar binnen te keren en te voelen wat er nou precies dwarszit. Focus je daarna bewust op datgene wat jouw kind blij maakt. Waar de ogen van je kind van gaan stralen. Focus je alleen even op datgene waar je kind goed in is en op datgene wat jouw kind zo’n leuk kind maakt. Geniet van je kind, geniet met elkaar. Vast en zeker dat er dan ook in jouw hart wat gebeurt en het mopperen weer naar de achtergrond verschuift.